پرگار و تیرانداز
اگر به عملکرد متقابلی رسانه ها و دولت نهم نگاهی داشته باشیم متوجه می شوید رسانه مخصوصا رسانه ملی و آدم های متفکر و به اصطلاح کارشناس مثل کسی هستند که در این حکایت خط می کشند. یعنی سخنان و موضعگیریهای منقول و غیر منقول دولتی ها را مرکز قرار می دهند و دورش دایرهای رسم می کنند و بعدش حسابی می بوقند که آقایان ( البته خانم هایشان باحال ترند) باهوش، ذکاوت و تبحر خود به مرکز هدف شلیک کردهاند. در واقع پرگار می شوند. مثالش هم حذف سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور یا شعار دو بچه کافی نیست! هست.
نکته ظریف این موارد نقش رسانه ملی و نشریات حامی «منطقی، علمی و کارشناسی جلوه دادن» عملکرد بعضی ها بوده است.
به نظر میرسد توجیه شعارها و فعالیت ها تنها کارکردی است که برخی متفکران برای بدنه کارشناسی و رسانههای کشور تصور می کنند.
با این تحلیل سراپا تقصیر، رسانهها و متفکران و کارشناسان کشور هر لحظه باید منظر تیراندازی دیگری توسط برخی دیگر باشند تا به دور آن دایرهای بکشند.